มัสยิดกาปิตัน เคลิง (Kapitan Keling Mosque) เป็นมัสยิดที่ใหญ่ที่สุดในปีนัง สร้างขึ้นครั้งแรกโดยกลุ่มคนของบริษัทอีสต์อินเดียซึ่งเป็นมุสลิมกลุ่มแรกที่เข้ามาตั้งรกรากในปีนังในช่วงปลายทศวรรษที่ 1700 หลายปีต่อมา ชุมชนชาวมุสลิมอินเดียมีจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และต้องการมัสยิดคงทนถาวรกว่าเดิม ในปี ค.ศ. 1801 ชุมชนชาวมุสลิมนำโดยคาวเดอร์ มิดิน เมอร์ริคัน หรือที่รู้จักในในชื่อ “กาปิตัน เคลิง” ได้สร้างมัสยิดนี้ขึ้น เดิมทีตัวมัสยิดสร้างจากอิฐ มีหนึ่งชั้น แต่ต่อมาได้มีการบูรณะอีกหลายครั้งจนใหญ่โตจนถึงทุกวันนี้
บ้านประจำตระกูลคู (Khoo Kongsi) คือ 1 ใน 5 บ้านประจำตระกูลของย่านจอร์จทาวน์ บ้านประจำตระกูลอื่นๆ ของชาวฮกเกี้ยนที่พบในปีนัง ได้แก่ บ้านประจำตระกูลเช ตระกูลเยี่ย ตระกูลลิ้ม และตระกูลถัง
บ้านประจำตระกูลคูสร้างขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1890 โดยชาวจีนกลุ่มแรกที่เดินทางมาจากมณฑลฮกเกี้ยนของจีน มีเรื่องเล่าขานกันว่า เป็นบ้านที่มีความหรูหราโอ่โถงเทียบเท่าพระราชวังของจักรพรรดิจีน ความหรูหราดังกล่าวทำให้ทวยเทพพิโรธ คืนแรกที่บ้านสร้างเสร็จ เกิดไฟไหม้โดยไม่ทราบสาเหตุเผาทำลายบ้านทั้งหลังลง ต่อมาจึงได้สร้างขึ้นอีกครั้งในปี ค.ศ. 1902 ถือเป็นบ้านประจำตระกูลที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในปีนัง ตัวบ้านใช้เสาไม้ขนาดย่อมรองรับน้ำหนักของหลังคากระเบื้องสีแดงซึ่งมีรูปทรงโค้งเล็กน้อย ด้านบนหลังคามีรูปสลักมังกร หงส์ สัตว์ในตำนาน รวมทั้งภาพวาดตำนานมากมายที่ได้รับความนิยมในหมู่ชาวจีน
ที่ถนน Jalan Kek Chuan จะมีตึกอาคารพาณิชย์ที่พร้อมใจกันทาสีสันฉูดฉาดสดใส จนกลายเป็นจุดสนใจที่ทำให้นักท่องเที่ยวต่างพากันดั้นด้นมาถ่ายรูปอีกแห่งหนึ่ง^^
เรากลับมาตั้งต้นกันที่ Komtar Bus Terminal อีกครั้ง โดยขึ้นรถเมล์สาย 204 เพื่อเดินทางออกจากย่านจอร์จทาวน์ไปทางทิศตะวันตก รถเมล์สายนี้จะวิ่งไปสุดสายที่สถานีรถรางขึ้นปีนังฮิลล์ ใช้เวลาเกือบๆหนึ่งชั่วโมง
เราลงรถที่ถนน Jalan Balik Palau ก่อนถึงสถานีรถรางขึ้นปีนังฮิลล์ประมาณ 2 กม. เเล้วเดินประมาณ 300 เมตรก็จะถึงลานจอดรถใหญ่ เชิงเขาที่จะขึ้นไปวัดเก็กลกสี่ (Kek Lok Si Temple) ซึ่งกล่าวกันว่าเป็นวัดพุทธที่ใหญ่ที่สุดของปีนัง
เราใช้เวลาที่วัดเก็กลกสี่ไม่นานนัก เพราะต้องเผื่อเวลาไว้สำหรับขึ้นปีนังฮิลล์ จะได้กลับลงมาไม่ค่ำจนเกินไปนัก
ปีนังฮิลล์ (Penang Hill) เป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในปี
รถรางที่วิ่งขึ้นไปยังปีนังฮิลล์ได้เปิดบริการมาตั้งแต่ปี ค.ศ.1922 รถที่ใช้ในปัจจุบันนับเป็นรุ่นที่ 3 แล้ว
สถานีปลายทางบนเขาปีนังฮิลล์
ด้านบนมีจุดชมวิว “Sky Walk” ที่สามารถมองเห็นวิวของเกาะปีนังได้อย่างกว้างไกล โดยเฉพาะภาพแสงไฟยามค่ำคืน
จากด้านบน จะมองเห็นความใหญ่โตของวัดเก็กลกสี่ที่อยู่ด้านล่าง
ชุมชนในเขตจอร์จทาวน์
อีกด้านหนึ่งจะมองเห็นสะพานปีนัง (Penang Bridge) ทอดยาวเชื่อมการคมนาคมระหว่างเกาะปีนังและแผ่นดินฝั่งบัตเตอร์เวิร์ต
บนเนินสูงขึ้นไปทางด้านหลัง ใกล้ๆกันกับจุดชมวิว Sky Walk มีร้านอาหาร David Browns และค๊อฟฟี่ช็อบ Sky Terrace ที่มีอาหารและเครื่องดื่มบริการ บรรยากาศดี มีดนตรีสดเล่นขับกล่อมด้วย
Sky Terrace Coffeeshop
David Browns Restaurant
พอตกค่ำ ภาพบรรยากาศและทิวทัศน์ก็เปลี่ยนไปอีกแบบ แสงไฟระยิบระยับจากเบื้องล่างเป็นภาพที่สวยงาม
เรากลับลงมาถึงสถานีด้านล่างเกือบสองทุ่ม ขึ้นรถเมล์สาย 204 จากต้นสาย นั่ง(หลับ)ยาวรวดเดียวจนถึง Komtar Bus Terminal
ที่หัวถนน Lorong Baru (จุดสังเกตคือใกล้ๆกับโรงแรม Sunway Hotel) จะมีตลาดอาหารกลางคืนเล็กๆ มีของกินและขนมอร่อยๆในราคาไม่แพง
เจอร้านชาร์ก๋วยเตี๋ยวเจ้าเก่าเเก่ ยังคงผัดโดยใช้เตาถ่าน มีลูกค้ามายืนต่อคิวกันยาวว… ถ้าผ่านไปแถวนั้นอย่าลืมแวะไปอุดหนุนลุงแกได้ อร่อยไม่ผิดหวัง^^
ข้าวหน้าเป็ด-หมูแดงจากร้านใกล้เคียงกันแถวนั้น ก็รสชาติถูกใจ ตามด้วยหอยทอดเมนูยอดฮิต^^
น้ำแข็งใส Ice-Kacang ของหวานขื่อดังของปีนัง
ยึดเป้าหมายตึก Komtar Tower เดินกลับที่พัก รู้สึกว่าได้ใช้เวลาในหนึ่งวันที่ผ่านไปอย่างคุ้มค่าจริงๆ (แอบเหนื่อย…) “O_O”
แชร์เรื่องนี้:
Leave a reply